Diyarbakır'ın Karacadağ zirvelerinde, azalan sayıdaki Berivanlar, doğanın zorlu koşullarıyla mücadele ediyorlar. Artık çok az kalan Berivanlar, hayatta kalmak için Karacadağ'ın zirvelerindeki yaylalara çıkıyor ve küçükbaş hayvanlarıyla süt sağlayarak yaşamlarını sürdürüyorlar.
Hava ısınmadan önce, Berivanlar çoluk çocuk göç ediyor ve yaz aylarını daha serin dağlarda ve yüksek yaylalarda geçiriyorlar. Güneşin doğuşundan batışına kadar, hayvanlarını otlatarak ve süt sağlayarak geçimlerini sağlamak için dağların zirvelerinde çalışıyorlar.
Kıl çadırlarda yaşayan ve hayvancılıkla uğraşan Berivanlar, kavurucu yaz sıcaklarından kaçmak için koyun sürülerini Karacadağ'ın 1952 metre yüksekliğindeki yaylalara getiriyorlar.
Karacadağ'ın 1950 metrelik zirvelerine yerleşen Berivanlar, yaz boyunca kıldan yapılmış çadırlarda kalıyorlar. Bu bölgede geniş ormanlık alanlar ve çeşitli endemik bitki türleri bulunuyor. Berivanlar, sabahın erken saatlerinden gün batımına kadar çalışarak geçimlerini sağlıyorlar.
Erkekler hayvanları otlatırken, Berivanlar süt sağma işiyle uğraşıyorlar. Sütü sağdıktan sonra, ekmek pişirme, yemek yapma ve ev işleriyle ilgilenme gibi diğer görevleri de üstleniyorlar.
Berivanlar, aynı zamanda küçük çocuklarını büyütmek için çaba gösteriyorlar ve sağdıkları sütten peynir ve yoğurt yaparak aile bütçesine katkıda bulunuyorlar.
Bu geleneksel mesleğin kökenlerine değinen Berivanlar, "Başka bir iş bilmiyoruz. Bu iş dedelerimizden kalma. Yüzyıllardır aynı işi yapıyoruz ama şartlar zor. Eksikliklerimiz var. Elektrik, su ve yol gibi sorunlar var. Yazın buraya gelip çadırlar kuruyoruz ve hayvanlarımızı otlatıyoruz. Havası güzel ve bitki örtüsü zengin. Sağdığımız sütleri başka yerlere taşıyıp peynir yapılıp şehirde satılıyor." şeklinde konuşuyorlar.
İklim koşullarına bağlı olarak göç eden Berivanlar, eskiden yürüyerek ve koyun sürülerini takip ederek göç ederlerdi. Ancak şimdi kiraladıkları kamyonlarla göç ediyorlar, bu da yaşamlarını biraz kolaylaştırıyor.
Ancak şehirleşme ve modernleşme, Berivanların yaşam alanlarını daraltmış durumda. Bu da onları kısmen göçebe hale getiriyor. Bazıları belli bir köye yerleşiyor ve yazları dağlara göç ederken, kışları evlerine dönüyorlar.
Ayrıca, sanayileşme ve fabrikaların yayılmasıyla birlikte, kimyasal katkı maddeleri ve yayılan hastalıklar, Berivanların doğal bağışıklık sistemlerine ne kadar büyük hizmet ettiğini ortaya koyuyor.
Her yıl tercih ettikleri Karacadağ, Diyarbakır'ın en yüksek dağı olup 1952 metre yüksekliğindedir ve volkanik bir geçmişe sahiptir. Bu bölgede geniş ormanlar, çeşitli bitki türleri ve endemik bitkiler bulunurken, birçok yaban hayvanı türüne de ev sahipliği yapmaktadır.
