Karacadağ'ın Diyarbakır il sınırları içinde yer alan ve yükseklerindeki köylüler,de yaşayan vatandaşlar havaların serinlemesiyle birlikte her yıl aynı geleneği sürdürüyor. Kelle paça, sonbahar ve kış mevsiminde ilk günlerinde sofraları ısıtan en özel lezzetlerden biri olarak görülüyor.
Ateş Başında Doğal Hazırlık
Köylüler, kelle ve paçaları önce açık ateşte közleyerek hazırlığa başlıyor. Bu aşama, hem temizliği kolaylaştırıyor hem de ete kendine özgü isli bir aroma kazandırıyor. Közde yapılan işlem sonrasında kelle ve paçalar özenle kazınıp bol suyla yıkanıyor.
Köz Ateşinde Yavaş Pişirme
Temizlenen kelle ve paçalar, yeniden köz ateşine bırakılarak uzun süre boyunca kısık ateşte pişiriliyor. Bu yöntem sayesinde et lifleri yumuşuyor, doğal yağı ve kemiğin özüyle birleşen aroma lezzeti zirveye taşıyor.
Satış İçin Değil, Sofraları Isıtmak İçin
Karacadağ köylüleri, kelle paçayı ticari amaçla değil; tamamen kendi tüketimleri için yapıyor. Aileler, soğuk günlerde ateş başında pişen kelle paçayı paylaşarak hem ısınıyor hem de dayanışma geleneğini sürdürüyor.
Yöresel Kültürün Sıcak Bir Parçası
Kelle paça, bölgede yalnızca bir yemek değil; uzun kış gecelerinde sohbetlerin eşlikçisi, aile sofralarının vazgeçilmezi. Bu doğal ve katkısız lezzet, her yıl yeniden aynı özenle hazırlanarak Karacadağ kültürünün bir parçası olarak yaşatılıyor.
