Diyarbakır’da geleneksel meslekler sessizce sahneden çekilirken, yepyeni bir yükseliş hikâyesi yazılıyor. Bu kez başrolde bir makas yine var — ama bu makas artık kumaş değil, saç kesiyor. Kentin birçok ilçesinde yıllar boyunca geçim kapısı olan terzilik mesleği neredeyse yok olma noktasına gelirken, kuaför ve güzellik salonları hızla çoğalıyor. Eskiden her mahallede iki-üç terzi dükkânı varken, bugün aynı sokakta dört-beş kuaför salonu görmek mümkün.
TERZİLİKTE ÇIRAK BULMAK BİLE İMKÂNSIZ
Terzilik, uzun yıllar boyunca Diyarbakır esnaf kültürünün temel taşlarından biriydi. Erkek ceketlerinden gelinlik dikimlerine, takım elbise provasından paça tamirine kadar geniş bir yelpazede hizmet veren terziler, şimdilerde sadece emekli yaşta birkaç ustanın ayakta tuttuğu dükkânlarda varlık gösteriyor.
Bu atölyelerde artık çırak yetişmiyor. Gençlerin büyük kısmı ya tekstil fabrikalarında asgari ücretle çalışmayı ya da daha hızlı para kazanma vaadi sunan hizmet sektörlerine yöneliyor. Zaten kıyafet dikimi talebi de neredeyse bitti. Hazır giyim zincirleri, bir pantolonun tamiriyle uğraşmak yerine yenisini almayı ekonomik hâle getirince, terziler işsiz kaldı.
HER MAHALLEDE BİR SALON, HER SALONDA BİR STİLİST
Kentte kuaförlük mesleği son beş yılda adeta patlama yaşadı. Hem erkek hem kadın kuaför salonları artık sadece saç kesimi değil, bakım, estetik, cilt yenileme, tırnak sanatı ve hatta sosyal medya danışmanlığı gibi hizmetler de sunuyor. Mahalle aralarında küçük işletmeler olduğu gibi, AVM’lerde ve işlek caddelerde zincir salonlar da hizmet veriyor.
Son dönemde güzellik salonlarına yapılan yatırımlar da dikkat çekiyor. Diyarbakır’da kuaförlük sektörü, artık yalnızca bir meslek değil, ciddi bir gelir kapısı ve yatırım alanı hâline gelmiş durumda. Giriş maliyetleri yüksek olsa da, aylık cirolar ortalamanın çok üzerinde seyrediyor.
HİZMET STANDART AMA CEBE YÜK AĞIR
Kuaför salonlarındaki fiyat artışları dikkat çekici. 2024'ün son çeyreğinden itibaren kesim, boya, bakım, sakal şekillendirme gibi temel işlemler ciddi oranda zamlandı. Erkek salonlarında standart bir saç-sakal kesimi 350-400 TL arasında değişirken, kadın salonlarında boya ve bakım işlemleri 2.500 TL’ye kadar çıkabiliyor.Bu durum bir yandan sektörü cazip kılarken, diğer yandan da dar gelirli vatandaş için ulaşılmaz hâle getiriyor.
EKONOMİK KÜLTÜR DEĞİŞİYOR
Diyarbakır’da yaşanan bu mesleki dönüşüm, aslında yalnızca ekonomiyle ilgili değil. Tüketim alışkanlıklarının değişmesi, sosyal medya etkisi, kentleşme ve modernleşmenin getirdiği görsellik takıntısı gibi birçok etken, hizmet sektörünü daha cazip hâle getiriyor. Bir kuaför salonunda çalışmak, bugün terzilikten ya da eski zanaat mesleklerinden çok daha hızlı para kazandırıyor. Ayrıca sosyal statü anlamında da gençler için daha prestijli görülüyor.
GİYİM AZALIRKEN GÖRÜNÜŞ ÖNEM KAZANIYOR
Diyarbakır’da mesleklerin değişimi, aslında sosyolojik bir dönüşümün ayak izlerini taşıyor. İnsanlar artık özel dikim kıyafetlere değil, düzgün görünümlü saçlara ve etkili sosyal medya fotoğraflarına yatırım yapıyor.Bunu fark eden gençler terzilik gibi "azalan talepli" meslekler yerine, kuaförlüğün "anında geri dönüş sağlayan" yapısını tercih ediyor. Sonuç olarak geleneksel ustalıklar sessizce tarihe karışırken, makasın yönü saçlara dönüyor.