Resulullah’ın torunu ve kerbela şehidi Hazret-i Hüseyin’ (r.a.) -6

Hz. Hasan ve Hüseyin Efendilerimiz çocuk yaşta iken dedelerinin yanına serbest girip çıkarlardı. Evde olsun, mescidde olsun o ışık kandilinden ayrılmazlardı. Sefere gidip gelen ashâbı onlara hediyeler getirirdi. Dıhye (r.a.) her ticârî seferden dönüşte eli boş dönmezdi. O nur topu sevgili torunlar buna alıştığı için bir gün Cebrâil’i (a.s.) da Dıhye’ye (r.a.) benzeterek varıp ellerini koynuna soktular. Resûlullah mahcup bir şekilde Cebrâil’e (a.s.): “Ey kardeşim Cebrâil! Sizi ashabımdan Dıhye’ye benzettiler. O her sefer dönüşünde onlara hediyeler getirir deyince Cebrâil (a.s.) oturduğu yerden ellerini uzatıp Cennetten bir salkım üzüm ile bir kırmızı nar alıp onlara hediye etti. Hz. Hasan ile Hüseyin (a.s.) sevinerek mescidden çıkarken bir dilenci gelip onlardan istedi. Onlar da vermek istediğinde Cebrâil (a.s.) mani oldu ve:”Ya Resûlallah! O dilenci şeytandır. Cennet meyveleri ona haram iken hile ile yemek istedi” dedi. Resûlullah’ın sevgili torunları böylesine cömert idi.

Hz. Hüseyin Efendimizin soyu Ali Zeynelabidin vasıtasıyla devam etmiştir. Hüseyin Efendimiz’in neslinden gelenler “Seyyid” ünvanıyla anılmıştır.