Ebû Lübâbe (r.a.)-22

 “Ey Ebû Lübâbe, sen Re­sû­lul­lah’ın dediğini yapıncaya ka­dar bu yağmur kesilmez.”

Sonunda Ebû Lübâbe o hâle geldi ki, hurma ambarı­nın açık yerlerini tıkamaya bir şey bulamadı, nihayet sırtından elbisesini çıkar­dı, su giren yerlere tıkamaya başladı. Böylece yağmur da kesildi. Ebû Lübâbe birazcık olsun zarar görmüşse de, susuzluk ve kuraklık gitmişti. Peygamberi­mizin latifesine muhatap olan Ebû Lübâbe tam olarak “rahmet”e kavuşmuş­tu.[9]