Yaşının küçüklüğü sebebiyle Bedir ve Uhud Savaşlarına katılamayan Ebû Said sonraki bütün gazalara iştirak etti. “Re­sû­lul­lah ile beraber Benî Mustalık Gazvesi’ne katıldığım zaman 15 yaşındaydım.” der.[4]Hendek Savaşı’nın en dehşetli ânında Ebû Said (r.a.) Peygamberimize gelerek, “Yâ Re­sû­lal­lah, canla­rımız ağzımıza geldi. Okuyacağımız bir dua yok mu?” diye sordu. Peygamberi­miz, “Evet, var.” buyurdu. Sonra da, “Ya Rab, [düşmanın hücum edebileceği] açık yerlerimizi kapat. Bizi bütün korktukları­mızdan emin eyle, diye dua edin.” buyurdu. Bütün sahabiler bu duayı yaptılar. Biraz sonra şiddetli bir fırtına çıktı, düşman karargâhını alt üst etti. Müşrikler kuşatmayı kaldırıp Mekke’ye dön­mek zorunda kaldılar.[5]

Ebû Said (r.a.), maddi ve manevi cihadın heyecanını birlikte yaşıyordu. Bir ta­raftan cihat meydanlarında çarpışırken, diğer taraftan da Suffe Medresesi’ne devam ediyor, hadis ezberliyor, ilim tahsil ediyordu. Zamanının çoğunu Suffe’de geçiriyordu. Bu sebeple zaman zaman Re­sû­lul­lah’ın iltifatına mazhar olu­yordu.