Evet, sahabiler vücutlarını Re­sû­lul­lah’a feda etmekten çekinmediler. Onlar, Peygamberimizin ayağına bir diken dahi batmaması için ölmeye razıydılar.

İşte, onların bu fedakârlıkları sayesindedir ki, Uhud Savaşı’nda müşrikler faz­la bir zarar veremeden çekilmek zorunda kaldılar.

Hz. Ebû Talha, Re­sû­lul­lah’a olan sevgisi sebebiyle ona ait bir şeyi teberrüken sakla­mak isterdi. Bir gün Peygamber Efendimiz tıraş olmuştu. Hz. Ebû Talha, Re­sû­lul­lah’ın mübarek saçlarını toplayarak hanımına götürdü ve ondan bu mübarek kılları tam bir itinayla saklamasını istedi.

Hz. Ebû Talha’nın ve hanımı Ümmü Süleym’in, Peygamberimizin yanında ayrı bir yeri vardı. Zaman zaman bu aileyi ziyaret eder, onları memnun ederdi. Onlar da evlerinde ne varsa ona ikram ederlerdi. Diğer taraftan, bu evde güzel bir yemek pişirilse mutlaka Re­sû­lul­lah’a da hisse ayrılırdı.[1]