<div> </div> <div>Enes bin Nadr (r.a.), Medineliydi. Meşhur sahabi Enes bin Mâlik’in amcasıydı. Medine’de İslam güneşinin doğduğu ilk yıllarda Müslüman olmuştu. Onun Resûlullah’ın yanında ayrı bir yeri vardı. Peygamberimiz kendisini çok sever, zaman zaman iltifatta bulunurdu.</div> <div>Bir defasında kız kardeşi, bir kadının birkaç dişini kırmıştı. Enes bin Nadr’ın (r.a.) ricasına rağmen kısas yapmada direndiler. Mesele Peygamberimize intikal etti. Peygamberimiz de kısasla emretti. Hz. Enes, Resûlullah’a, “Yâ Resûlallah! Sizi hak ile gönderen Allah’a yemin ederim ve Allah’tan ümit ederim ki, kız kardeşimin dişi kırılmaz!” dedi. Gerçekten de davalılar kısastan vazgeçerek diyete razı oldular. Bunun üzerine Peygamberimiz şöyle buyurdu:</div> <div>“Allah’ın kullarından öyleleri vardır ki, Allah’a yemin etse, Allah yeminini doğru çıkarır.”</div> <div>Hz. Enes bin Nadr, her nasılsa Bedir Muharebesi’nde bulunamamıştı. Bunun için de kendisini suçlu sayıyordu. Allah’ına ve Resûlüne karşı mahcuptu. Rabb’ine hep dua ederdi:</div>