Enes bin Nadr (r.a.)-4

Hz. Enes, elindeki kılıçla düşmana doğru koşuyordu. O esnada bir grup Müs-lü­man’ın bir kenarda oturduklarını gördü. “Ne oturuyorsunuz?!” diye sordu “Re­sû­lul­lah şehit edilmiş!” dediler. Hz. Enes, “Re­sû­lul­lah’tan sonra siz sağ kalıp da ne yapacaksınız?! Muhammed öldürüldüyse, onun Rabb’i de öldürülmedi ya! Kalkınız, Re­sû­lul­lah’ın çarpışarak canını feda ettiği şey üzerinde siz de canınızı feda ediniz!” dedi. Sonra da dağılan Müslümanları göstererek, “Yâ Rabbi! Bun­ların yaptıklarından dolayı senden af dilerim!” diye mahcubiyetini ifade etti. Müşriklere de işaret ederek, “Bunların yaptıklarından da Sana sığınırım, ey Rabb’im!” diyordu.

O anda vazifenin âdeta kendi omuzları üzerine düştüğünü hissediyordu. Bu yolda şehit oluncaya kadar vuruşmalı, geri dönmemeliydi. Bir daha bu fırsat ele geçmeyebilirdi.