<div> </div> <div> </div> <div>İslamiyet’in ilk yıllarıydı… Müşrikler dayanılmaz işkencelerle Müslümanları dinlerini terk etmeye, Müslüman olma temayülünde olanları da korkutup sindirmeye çalışıyorlardı. Fakat güçlerini imanlarından alan sahabiler zerre kadar taviz vermiyorlar, inançlarında sebat ediyorlardı.</div> <div>Bu durum Peygamberimizi üzüyordu. Bir gün sahabilere, isterlerse Habeşistan’a hicret edebileceklerini söyledi. Bu teklif üzerine 15 kişilik bir grup Habeşistan’a hicret etti. Habeş hükümdarı, Muhacirlere çok iyi davrandı, izzet ve ikramda bulundu. Peygamberimiz bunu haber aldığında çok sevindi, diğer Müslümanlara da hicret etme tavsiyesinde bulundu. Böylece 82’si erkek, 10’u kadın olmak üzere 92 kişi daha Allah yolunda yurtlarından yuvalarından ayrılarak hicret ettiler.</div> <div>İşte bunlardan biri de Hz. Esmâ bint-i Ümeys idi. Esmâ (r.anha), Peygamberimizin amcasının oğlu Hz. Câfer’le evliydi. Bu bahtiyar ailenin Habeşistan’da üç çocukları dünyaya geldi. Hz. Esmâ ve Câfer (r.a.), diğer muhacirlerle beraber uzun müddet orada kaldılar. Hicret’in 7. yılında da Medine’ye hicret ettiler. Böylece “iki hicret” sevabı birden kazandılar.</div>