Bugün Hava Yağmurlu

Bugün hava yağmurlu sevgili okuyucular. Geceden beri damlalar, çatılara usul usul vurarak bir şehri sessizliğe davet ediyor. Sokaklar ıslak, kaldırımlar gri, gökyüzü yorgun bir rengi örtünmüş üstüne. Göz gözü görmese de bir huzur saklı bu bulanıklığın içinde. Sanki doğa bize biraz yavaşlamamızı, içimize dönmemizi fısıldıyor.

Yağmur, sadece toprağı değil, ruhumuzu da yıkıyor bazen. Tozlanan duygularımızı, aceleyle koşarken unuttuğumuz insanlığımızı hatırlatıyor. Bir pencere kenarına geçip çayımızı yudumlarken, geçmişin bir anısı düşüyor zihnimize; çocukluğumuzun soba başı, annemizin pişirdiği sıcak çorba, camdan dışarı bakarken kurduğumuz hayaller…

Bu yağmur başka… Bir özlem gibi yağıyor. Ne çok şey biriktirmişiz içimizde, susarak, susturularak. Belki de bu damlalar o birikmişliklerin yansımasıdır. Kim bilir? Belki de gökyüzü bizim için ağlıyor.

Sokakta yürüyenler hızlı adımlarla kaçmaya çalışıyor bu ıslaklıktan. Oysa bazıları, bir şemsiyenin altına sığınmış iki sevgili gibi, birlikte ıslanmayı tercih ediyor. Yağmurun altında yürümek bazen en güzel sessizliktir. Kelimelere gerek kalmadan, iki kalp aynı ritimde atar.

Bugün hava yağmurlu. Ama sadece dışarısı değil, belki içimiz de biraz ıslak. İçimize yağan yağmurlar, dışımızdakilerden daha çok iz bırakıyor çünkü. Ve bazen bir gün boyunca süren yağmur, bir ömrün suskunluğunu dillendirir.

Kıymetini bilelim bu yağmurun. Çünkü bazı duygular sadece ıslakken anlaşılır.