Ne Güzeldir Diyarbekir Elleri

Bazı şehirler vardır; sokaklarında yürürken yüreğinizle bastığınızı hissedersiniz. Her adımda bir hatıra, her taşta bir efsane saklıdır. İşte o şehirlerden biridir Diyarbekir… Ama bugün bu satırları Diyarbekir’in surlarından, nehrinden, güneşinden değil; ellerinden bahsetmek için yazıyorum. Çünkü ne güzeldir Diyarbekir elleri…

Diyarbekir’in elleri, taş ustasının nasırlı parmaklarındadır. Bin yıllık surlara şekil veren, taşa sabrı oyan o eller… O eller ki, hem geçmişin hem bugünün mimarıdır. Bir taşın üstüne sadece harç değil, dua da koyar usta. Her dokunuşunda tarih yeniden can bulur.

Bir bakarsınız, Diyarbekir’in elleri tandırın başında bir ananın hamur yoğurduğu yerdedir. Unla yoğrulmuş sabır, ekmek kokusuna karışmıştır. O eller, hem evin rızkını hem de evladının kaderini yoğurur. Bir yandan tandırın sıcaklığıyla yanar, diğer yandan yüreğindeki merhametle serinler.

Sonra bir çocuk düşer aklınıza, sur dibinde top koşturan… Topun peşinden savrulan minik Diyarbekir elleri... Henüz hayatı tam tanımadan, düşe kalka büyüyen, umutla büyüyen eller… Belki bir gün o ellerden biri kalem tutacak, biri doktor olacak, biri türkü yazacak, biri barışı inşa edecek.

Ve tabii ki bir gencin sazının telinde gezinir Diyarbekir’in elleri… Dicle kıyısında bir akşamüstü, bir sevdaya dokunan parmaklarda yankılanır memleketin sesi. Çünkü Diyarbekir’in elleri sadece çalışmaz, bazen ağlar, bazen güler, bazen dua eder.

İşte o yüzden; bir şehri tanımak istiyorsanız surlarına değil, ellerine bakın. Diyarbekir’i anlamak için onun ellerini okuyun. Çünkü ne güzeldir Diyarbekir elleri… Emekle, sevdayla, tarihle, umutla yoğrulmuştur.Ve unutmayın… Her el bir hikâyedir. Diyarbekir’in elleri ise bir destandır.