Bu arada Sahabe-i Kirâm, Ebû Dücâne’nin gururlu bir şekilde yürümesini hoş karşılamadılar. Bu hareketi sebebiyle onun helak olmasından korktular. Bunun üzerine Peygamberimiz, düşmana karşı çalımlı yürünebileceğine, bunun caiz olduğuna işaretle şöyle buyurdu:
“Allah bu yürüyüşü, şu harp meydanlarından başka yerde sevmez.”
Peygamberimizin vermiş olduğu kılıç, Ebû Dücâne’nin elinde müşriklere ölüm kusuyor, onlara aman vermiyordu. Önüne çıkanı saf dışı bırakan Ebû Dücâne, çarpışa çarpışa, def çalıp şarkı söyleyerek, müşrikleri savaşa teşvik eden kadınların bulunduğu yere kadar geldi.