Ebû Dücâne (r.a.), cesur bir sahabiydi. Allah ve Resûlü yolunda her an canını vermeye hazırdı. Bedir Savaşı’nda olduğu gibi Uhud Savaşı’nda da bunun alameti olarak başına kırmızı bir sarık sardı. Bunu gören Ensar, “Ebû Dücâne yine ölüm sarığını sardı!” dediler.[1]
Hz. Ebû Dücâne, Peygamberimizin, hakkını vermek şartıyla kendisine teslim ettiği kılıç elinde olduğu hâlde, çalımlı ve gururlu bir şekilde düşman saflarına doğru ilerlemeye başladı.[2]