Hemen Peygamberimizin huzuruna çıktı ve şöyle dedi:
“Yâ Resûlallah! Ben tövbe ederken, tövbem kabul olursa yerimi yurdumu terk ederek kalan hayatımı sizin hizmetinizde geçireceğime ve malımın tamamını Allah ve Resûlü yolunda tasadduk edeceğime söz vermiştim.”
Peygamberimiz onun hizmet düşüncesini uygun buldu. Ancak malının tamamını tasadduk etmesini doğru bulmadı ve “Malının üçte birini sadaka olarak vermen yeter.” buyurdu.[8]
Çünkü ailesinin nafakasını temin etmek, insanın mühim bir vazifesiydi. İnsan malının tamamını Allah yolunda sadaka olarak verdiği takdirde bu vazifeyi ihmal edecek, kendisi ve ailesi zor durumda kalacaktı. Bu ise uygun bir hareket değildi. Bunun içindir ki Resûlullah, Ebû Lübâbe’nin malının tamamını tasadduk etmesine müsaade etmedi.