Ebû Lübâbe halim selim, temiz ahlaklı, iyi kalpli, Resûlullah’a gönülden bağlı bir insandı; ona hizmet etmeyi dünyanın en mutlu bir işi olarak bilirdi. Onunla geçen anlarını ebedî hayattan bir parça olarak kabul ederdi.
Peygamberimiz zaman zaman gönlünü alır, latife yapardı. Bir cuma günüydü… Çoktandır yağmur yağmamış, Medine’de kuraklık hüküm sürüyor idi. Böyle durumlarda Peygamberimiz dua eder, Allah’tan rahmet isterdi. Yüce Allah da Habib’inin niyazını boş çevirmezdi.