Medine’ye geldiğinde Resûlullah, “Mihmandâr-ı Nebî” unvanıyla anılan Ebû Eyyûb el-Ensârî’nin evinde kaldı. Ebû Eyyûb, bizzat kendisi Resûlullah’ın hizmetinde bulunur, ihtiyaçlarını karşılar, suyunu getirir, isteklerine koşardı.
Resûlullah bir süre burada kaldıktan sonra kendi evine taşındı. Bu esnada fiilen hizmetinde bulunanlardan biri de Esmâ bin Hârise’ydi.
Arabistan’ın çorak ve kurak bölgesinde, kızgın kum ve güneşte, yıllarca artan bir heyecan ve vecd ile, Hane-i Saadet’e kovalarla Sukya Kuyusu’ndan su taşıdı.
Esma bin Hârise’nin kabile ve kavmi arasında mühim bir mevkii ve ağırlığı vardı. Hatırı sayılır biriydi. Esmâ, Resûlullah’ın hizmetinde bulunmayı, bütün makam ve mevkilerden, teveccüh ve takdirlerden daha şerefli daha üstün görüyordu. Kavminin reisi olmaktansa Resûlullah’ın hizmetçisi olmayı tercih etmişti.