Ebû Mûsâ sünnete son derece bağlıydı. Onun için en güzel rehber ve örnek, Peygamberimizin hayatıydı. Her sözünde, her fiilinde, her hareketinde Resûl-i Ekrem’i taklit ederdi. Öyle ki, en basit işlerinde bile Peygamberimizi örnek alırdı. “Ben Resûl-i Ekrem’in izini takip eder, onun yaptığını yapmaya çalışırım.”[13]sözü, onun sünnete bağlılığını ifade ettiği gibi, şu hareketleri de buna canlı bir misaldir:
Bir gün oğlu aksırdı. Ona “Yerhamükellah.” demedi. Başka birisi aksırdı. Ona “Yerhamükellah.” diye cevap verdi. Kendisinden bunun sebebi sorulduğunda şu cevabı verdi:
“Peygamber’in, ‘Herhangi biriniz aksırdığı zaman, eğer “Elhamdülillah.” derse, siz de ‘Yerhamükellah.’ deyin, demezse, siz ona ‘Yerhamükellah.’ demeyin.’ buyurduğunu işittim.”[14]