Âlemlere rahmet olarak gönderilen, Allah’ın Habib’i, sahabisini üzgün hâlde görünce gülümsedi. Çünkü o ne bir kral ve ne de bir hükümdardı. İdaresi altındakilere şefkat ve merhamet gösteriyordu. Hz. Ebû Ruhm yanına yaklaşınca, “Yâ Ebâ Ruhm, sen ayağınla benim bacağımı acıttın, ben de elimdeki kamçıyla senin ayağını ittim ve incittim. Bu yaptığıma karşılık şu koyunu al, götür.” buyurdu ve iltifat etti.